Ρητή Δήλωση

Το ιστολόγιο αυτό είναι μια καθαρά προσωπική πρωτοβουλία για να καταθέτω στιγμές και σκέψεις από τη δική μου προσπάθεια να έρθω πιο κοντά στη νομοτελειακή θεωρία του Κομμουνισμού και την καταγραφή εντυπώσεων από τη διαδρομή αυτή. Αν και ο συντάκτης συμφωνεί με τις θέσεις, τη στρατηγική και την πολιτική ανάλυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, μέσω αυτού του ιστολογίου δεν εκφράζονται οι επίσημες θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Τυχόν αναφορές στις επίσημες θέσεις του ή οτιδήποτε έχει ως πηγή τα επίσημα όργανα ενημέρωσης της Κεντρική Επιτροπής του, θα αναφέρονται ρητώς από το συντάκτη.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

48ωρη απεργία 6 και 7 Νοέμβρη - Τίποτα δεν τελείωσε αν δεν πούμε εμείς την τελευταία λέξη!







Εργαζόμενοι-εργαζόμενες, άνεργοι-άνεργες, νέοι-νέες,

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ 48ωρη απεργία 6 και 7 Νοέμβρη

Την ΤΡΙΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 10.30πμ στην Ομόνοια
Την ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 5.00μμ στην Ομόμοια

Τίποτα δεν τελείωσε αν δεν πούμε εμείς την τελευταία λέξη!
Εμείς έχουμε τη δύναμη. Εμείς θα τους ανατρέψουμε!

Να μη χαθεί ούτε ένα λεπτό!
Χωρίς καμιά καθυστέρηση, με οργάνωση, αποφασιστικότητα, μέσα από συνελεύσεις και συλλογικές αποφάσεις, να πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε η 48ωρη απεργία να γνωρίσει πρωτόγνωρη επιτυχία. Σε όλους τους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα σχολεία και τις σχολές, στις γειτονιές να γίνει συζήτηση, να παρθούν αποφάσεις καθολικής συμμετοχής όλων των εργαζομένων στην απεργία.
Όλοι στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ οργανωμένα από κάθε χώρο δουλειάς και κάθε γειτονιά, με τις σημαίες της ταξικής πάλης και του αγώνα κόντρα στις φωνές που μας καλούν σε συμβιβασμό και σπέρνουν απογοήτευση. Να τελειώσουμε με τις ξεπουλημένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος που αποτελούν νεροκουβαλητή κυβερνήσεων και εκλογικών σχεδιασμών, τους φορείς της ήττας και της μοιρολατρίας, τους ανθρώπους της εργοδοσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η επιτυχία της απεργίας να τους τρομάξει! Να σηματοδοτήσει νέες καταστάσεις, αντεπίθεση, αγώνες με αποτελέσματα, νίκες. Να μη μείνει μόνο στο αίτημα της καταψήφισης, αλλά να σηματοδοτήσει την εναρξη νέας αγωνιστικής κλιμάκωσης και λαϊκής αντεπίθεσης, που θα συμπαρασύρει, θα ανατρέψει αντιλαϊκές πολιτικές, τρόικα, μνημόνια και δανειακές συμβάσεις.
Τώρα γενικός παλλαϊκός ξεσηκωμός. Όλοι στους δρόμους, όλοι στην απεργία.
Να βουλιάξουν τα πεζοδρόμια, οι δρόμοι, οι πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ! ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ Ο ΛΑΟΣ!
Ή εμείς ή τα μονοπώλια!

Ή με τις ανάγκες του λαού ή με τη χλιδή και τα πλούτη των μονοπωλίων.
Δεν είναι ανίκητοι! Μπορεί το κράτος των μονοπωλίων να φαίνεται ισχυρό, αλλά τη μάχη την κερδίζει ο πιο οργανωμένος, ο πιο πειθαρχημενος, αυτος που ξέρει για ποιο λόγο αγωνίζεται και που πρέπει να σημαδέψει. Ο εργαζόμενος λαός, δεν πρέπει απλά να αρκεστεί σε ένα βροντερό «όχι» στα νέα βάρβαρα μετρά, αλλά να οξύνει ακόμα περισσότερο τις δυσκολίες και τα προβλήματα που έχουν, να δημιουργήσει συνθήκες αδυναμίας λειτουργίας στο πολιτικό σύστημα, να προκαλέσει τριγμούς, να το παραλύσει, να μη μπορεί να περνά αντιλαϊκά μέτρα.

ΠΟΛΕΜΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΣΩΣΤΑ
ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσοι υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις λένε χοντρά ψέματα, είναι επικίνδυνοι. Να μη ματώσει άλλο ο λαός έχοντας ως λύση έναν καλύτερο διαπραγματευτή και διαχειριστή του συστήματος.

Η αποδοχή της διαπραγμάτευσης σε αυτές τις συνθήκες σημαίνει αποδοχή νέων μνημονίων, νέα μέτρα, διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων και των δανειστών. Όσο παραμένουμε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο αναγνωρίζουμε το χρέος, όσο αποδεχόμαστε αυτή την πολιτική δε θα μπορούμε να αποτρέπουμε μέτρα και την εξαθλίωση.

Όσο υπάρχουν μονοπώλια δε θα υπάρχει ζωή και προοπτική!
Τα μέτρα που παίρνουν δε μειώνουν το χρέος. Είναι μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο μας θέλουν σκλάβους με 400€ και ακατάπαυτη εργασία, χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα, ανέργους- μισοάνεργους -μισοεργαζόμενους, σύγχρονους ζητιάνους να παρακαλάμε για εργασία σε διάφορα ψευτοπρογράμματα. Ο στόχος που έχουν είναι να πληρώσει την καπιταλιστικη κρίση ο λαός, να βγουν πιο ισχυροί οι μονοπωλιακοί όμιλοι σε κάθε κλάδο.

Έχουμε τη δύναμη να αντιστρέψουμε τους σχεδιασμούς τους!
Τρόικα, κεφαλαίο, ΕΕ και κόμματα της πλουτοκρατίας δεν αλλάζουν.
Τιμή και ευθύνη για σένα είναι ο μαχητικός αγώνας, η περηφάνια, η πίστη ότι θα νικήσεις.

Άλλαξε εσύ θέση και στάση απέναντι σε αυτούς. Εμείς παράγουμε τον πλούτο, είμαστε η συντριπτική πλειοψηφικά, εμείς έχουμε τη δύναμη. Η εργατική τάξη με τη συμμαχία της, με τους αυτοαπασχολουμένους, με τη φτωχή αγροτιά να σηκώσουμε ψηλά τη σημαία του αγώνα για τα δικά μας συμφέροντα. Να πάρουμε στα χέρια μας τα μέσα παραγωγής και την εξουσία.
Πίστεψε στη δύναμή σου, φέρε τα πάνω-κάτω!



Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Ότι δεν μας αρέσει...το πετάμε!








Αφού λοιπόν όλοι εμείς θέλουμε τη κατάργηση των μνημονίων και κατά συνέπεια όλων των βάρβαρων μέτρων, αφού θεωρούμε ότι για όλα φταίνε μόνο τα μνημόνια και ότι χωρίς αυτά όλα θα ήταν μέλι γάλα, ας τα καταργήσουμε. Ας στηρίξουμε τη πρόταση νόμου για τη κατάργησή τους που παρ' ότι έχει κατατεθεί από τον Ιούλιο, ακόμα δεν έχει πάει στη βουλή προς ψήφιση. Γιατί άραγε;
Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο να δούμε τι καταργείται και ποιό το πλαίσιο της πρότασης νόμου και μετά έτσι απλά, έστω και με την επανάσταση του καναπέ, ας υπογράψουμε!
Απλά ας σκεφτούμε ότι όποιος δεν αντιδρά είναι έτοιμος να δεχθεί τα πάντα. 
Αν τώρα θες να αντιδράσεις, σκέψου ότι ίσως αυτή να είναι μια ευκαιρία να το κάνεις. 


Αν πάλι δεν ασχοληθείς καν με το link, μη γκρινιάζεις!

Μη πας να γράψεις τα φάρμακα σου, απλά πλήρωσέ τα. 
Μη ζητάς αυξήσεις στο μισθό σου, όρισε εσύ το ποσοστό μείωσής του. 
Παραιτήσου από τη δουλειά σου για να κάνεις παρέα με 1.500.000 ανέργους. Αν δεν παραιτηθείς, μη ζητήσεις πενθήμερο 8ωρο, διάλεξε εσύ 2 μέρες τη βδομάδα που θες να δουλεύεις. 
Αν δεν σου φτάνουν τα χρήματα για τα δάνεια,τα χαράτσια και το ενοίκιο, μη φωνάζεις αλλά όπως είπε και το θυμόσοφο marketing...Αγαπούλα πούλα!

...Ούτως ή άλλως αυτοί σχεδιασμένα τα έχουν. 

                                                     ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

...αρκεί να μην αντιδράσουμε!

   Ήμουνα περίπου 5 χρονών όταν πρωτοεπισκεύθηκα το άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας με τους γονείς μου. Θυμάμαι αρκετά από εκείνη την επίσκεψη αλλά περισσότερα με βοηθούν να θυμάμαι οι φωτογραφίες. Ατελείωτος κόσμος, δέος από τα ζώα που τριγυρνούσαν μέσα στο τεχνητό περιβάλλον τους, σε απόσταση αναπνοής από τους ώμους του πατέρα μου όπου βρισκόμουνα εγώ. Λίγα σουσάμια από το κουλούρι που κρατούσα και κατεύθυνση προς την υπέροχη λίμνη για να ταΐσω τις πάπιες. Ωραίο θέαμα και ο μύλος που γυρνούσε είτε τεχνητά είτε με τον άνεμο, δεν γνωρίζω. Σε όλη τη διαδρομή μικροπωλητές με γλειφιτζούρια, μαλλί της γριάς, πασατέμπους και ποπ-κορν. Αφού βρεθήκαμε στο γεφυράκι δίπλα από τη λίμνη, ακόμα μια φωτογραφία απεικόνισε τη στιγμή.

   Πέρασαν πολλά χρόνια και έγινα πατέρας. Μια Κυριακή, σήμερα, αποφασίσαμε με τη σύζυγό μου να πάμε το αγοράκι μας μια βόλτα για πικ-νικ και ατελείωτο παιχνίδι με τη φύση. Δεν καθυστέρησαν καθόλου οι στιγμές που είχα ζήσει εγώ ως παιδί να έρθουν στο μυαλό μου και αμέσως η πρότασή μου ήταν για το άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας. Αν και μεσημεράκι που το πήραμε απόφαση, μισή ώρα ακριβώς έκανα μέσω της Ομόνοιας. Φτάνοντας στην είσοδο μου έκανε εντύπωση ότι ήμασταν μόνο το δικό μου και άλλο ένα αυτοκίνητο! Υπέθεσα ότι κάπου αλλού θα είναι ο χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων αν και μέσα μου ήμουν σίγουρος ότι αυτό είναι το πάρκινγκ. Στα αριστερά μου οι πρόσκοποι, οι οποίοι μάλλον είχαν την καθιερωμένη Κυριακάτικη συγκέντρωση.

- Παιδιά που παρκάρω;
- Όπου θέλετε, κατά μήκος της κίτρινης διαγράμμισης. Αν θέλετε ανεβαίνετε και πιο ψηλά, στο τέλος του δρόμου που είναι η λίμνη και υπάρχει και εκεί χώρος.

   Αυτό είναι, είπα. Λογικά εκεί θα παρκάρουν αφού είναι πιο κοντά στο υπέροχο θέαμα της λίμνης και μετά θα κάνουν τη βόλτα στο άλσος, σκέφτηκα καθώς ανέβαινα ήδη.
Έφτασα στο τέλος του δρόμου και ως προς έκπληξη...ήμουν μόνος.

-Περίμενε λίγο να δω τι γίνεται, είπα στη σύζυγό μου και κατέβηκα.

   Αφού καλημέρισα τη κυρία που σαν άλλη εποχή με τα φιστίκια, τους πασατέμπους και τα κάθε λογής παιχνιδάκια, στεκόταν δίπλα στην σκουριασμένη είσοδο, πέρασα μέσα.


Πέρασα μέσα στο...απόλυτο τίποτα!!!
Νεκρή φύση! Νεκρόπολης! Σύγχρονη Πομπηία! Αυτές οι λέξεις μου ήρθαν πρώτες όταν αντίκρισα τη παρατημένη-σχεδόν αποξηραμένη-λίμνη, τον όμορφο εκείνο μύλο να στέκεται ετοιμόρροπος με σκισμένα τα πανιά του, η καφετέρια "Κένταυρος" ένας ακόμα τάφος, αφού έκλεισε περίπου ένα χρόνο πριν, όπως έμαθα αργότερα και φυσικά ένα άλσος, απ' ότι είδα, να προσπαθεί να επιβιώσει ολομόναχο και μάλιστα χωρίς μοίρα. Κόσμος βέβαια ουδείς.

-Συγνώμη, ρωτάω τη κυρία στην είσοδο, τι χάλι είναι αυτό; Εγώ θυμάμαι...
-Κύριε, είμαι 35 χρόνια εδώ και πλέον πεθαίνω μαζί του, με διέκοψε. Η χαριστική βολή ήταν πέρυσι που έκλεισε ο "Κένταυρος". Είμαι από το πρωί εδώ και έχω βγάλει μόνο 10€. Τελευταία πραμάτεια είναι η φετινή, τη ξεπουλάω για να φύγω από εδώ. Δε πατάει ψυχή.

   Αφού επιστρέφει η σύζυγός μου που την είχα στείλει να δει το χάλι, θέλοντας να κάνουμε το χατήρι του πιτσιρικά και να βοηθήσουμε και εμείς με το τρόπο μας, αφήσαμε 10€ παίρνοντας κάποια παιχνιδάκια ώστε να τα κάνει ταμείο 20€ και να πληρώσει το χαράτσι για τον "θάνατό" της.

   Απογοητευμένοι αλλά χωρίς να το βάλουμε κάτω είπαμε να πάμε στο Αττικό Πάρκο.
5,60€ τα διόδια στην Αττική Οδό (πήγαινε-έλα) - 15€/άτομο = 30€ οι οικογένεια - 7€ καφέδες και νερά - βενζίνη. Τουλάχιστον 50€ για μια βόλτα αναψυχής που εν τέλει τη δικαιούμαστε μετά από μια κουραστική εβδομάδα και που θα μπορούσε να παρεχόταν χωρίς κόστος. Δηλαδή πόσο πιο ξεκάθαρο θα πρέπει να είναι το μήνυμα και δίδαγμα που δίνει η σημερινή ημέρα;

Η απαξίωση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών, αγαθών και παροχών σκοπό έχει να τρέφει απερίσπαστα την  ιδιωτική πρωτοβουλία και το Κεφάλαιο. 

Μπορούμε λοιπόν να συνεχίσουμε να "ζούμε" με φωτογραφίες...αρκεί να μην αντιδράσουμε!




Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Βασίλης Μαρκεζίνης - Ο επικίνδυνος;

Έτυχε να διαβάσω σε ένα ειδησεογραφικό site για κάποια σχόλια που έκανε ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης σχετικά με τη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η ουδετερότητα που προσπαθεί να εκφράσει μόνο ουδετερότητα δεν είναι. Ομολογώ ότι γενικά δεν τον έχω παρακολουθήσει αρκετά αλλά ιδιαίτερα, σε τόσο κρίσιμη περίοδο, νομίζω ότι αξίζει να παραθέσω το της προσωπικές μου απόψεις για αυτό που διάβασα αφού τον θεωρώ άκρως επικίνδυνο.
Είπε λοιπόν:


"Παρέμεινα εκτός κομματικής πολιτικής από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι δημοσίως με τα προβλήματα της χώρας μου πριν 5-6 χρόνια. Περαιτέρω, αντιστάθηκα μετ’ επιμονής σε επαναλαμβανόμενες και δελεαστικές προτάσεις να αναμειχθώ ενεργά στην πολιτική. 
Τέλος, είναι αλήθεια ότι παρέμεινα σιωπηλός από τότε που κάλεσα τους πάντες σε Εθνική Συμφιλίωση κατά την μακρά συνέντευξή μου στον κ. Σαββίδη της ΕΤ3, πριν από μερικούς μήνες. Ένιωσα και νιώθω ότι αυτή η σιωπή ήταν το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω για να βοηθήσω την πατρίδα μου, παρά να ανακατεύομαι στην καθ’ ημέραν διαχείριση της κρίσεως από την κυβέρνηση των τριών.
Θα παραμείνω λοιπόν σιωπηλός για τον ίδιο λόγο. Όμως, απαντώ στην παράκλησή σας γιατί όντως η κατάσταση έχει χειροτερεύσει: ως προς το οικονομικό σκέλος, έχει γίνει ανυπόφορη για πολλούς. Ταυτόχρονα ο κοινωνικός ιστός έχει κατακερματιστεί.
Με δισταγμό λοιπόν, δημοσιοποιώ τη βαθιά μου ανησυχία για τους διχασμούς οι οποίοι αναπτύσσονται στη χώρα μου. Πράγματι, για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία αντιμετωπίζουμε όχι έναν, αλλά τρεις απαράδεκτους διχασμούς μεταξύ:
Πολύ πλουσίων και πεινασμένων συμπατριωτών μας
Της Δεξιάς και της Αριστεράς παράταξης,οι οποίες εκφράζονται ακραία και τείνουν στον αλληλοσπαραγμό
Κατηγόρων, οι οποίοι επιδιώκουν έναν αυξανόμενο αριθμό κατηγορουμένων
Ο ελληνικός λαός δικαίως ζητάει τη διεξαγωγή έρευνας για το αμαρτωλό παρελθόν και την απόδοση Δικαιοσύνης για το κακό που υπέστη από τους υψηλότερους αξιωματούχους της χώρας. Όμως θα πρέπει να παραμείνει σε εγρήγορση απέναντι στον τεράστιο κίνδυνο ενός νέου Εθνικού Διχασμού ο οποίος μπορεί να υπερβεί σε αγριότητα και πολυπλοκότητα τους αντίστοιχους του 1915 και 1945.
Το κοινωνικό υλικό είναι έτοιμο να εκραγεί και βρίσκεται στα χέρια του ελληνικού λαού. Αυτός είναι λόγος, ο οποίος με κάνει να παραμένω ο μοναδικός κήρυκας της ανάγκης για Εθνική Συμφιλίωση, πριν να είναι πολύ αργά. Η πεποίθησή μου αυτή είναι ακλόνητη, όμως οι ελπίδες μου μειώνονται"
Κρατώντας λοιπόν τους "τρεις απαράδεκτους διχασμούς", όπως λέει, συμπεραίνω τα εξής που θέλει να πει:
-Εσύ φτωχέ Έλληνα που τρέμεις καθημερινά μη τυχόν και είναι αυτός ο μήνας που θα σου πουν ότι δεν πληρώνεσαι· μη τυχόν και σου πουν σήμερα "άντε στο καλό" είναι πολλοί  εκεί έξω για να κάνεις παρέα" (ενάμιση εκατομμύριο είναι άνεργοι). Δώσε τα υπάρχοντά σου μπας και βοηθήσεις την οικογένειά σου που σύσσωμη είναι στο νοσοκομείο, αλλά για να έχεις περίθαλψη πρέπει να πας σε ιδιωτικό. Εσύ λοιπόν φτωχέ Έλληνα, μη θεωρείς υπαίτιο τον Soros και λοιπούς Έλληνες και ξένους  κεφαλαιοκράτες και μην τους επιτίθεσαι.

-Φίλοι μου κάντε χώρο στους Φασίστες που κάνουν ακριβώς ότι έκανε και ο Χίτλερ πριν κατορθώσει να αναλάβει την εξουσία (πραγματικά αφιερώστε λίγο χρόνο για να δείτε την τακτική του) η μάλλον πάρτε τους αγκαλιά και σκοτώστε κανένα αλλοδαπό κάθαρμα που δουλεύει από το πρωί έως το βράδυ και που βρέθηκε εδώ γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να κάνουν πόλεμο στη πατρίδα του για να μοιράσουν τον πλούτο που δεν τους ανήκει. 

-Λαέ μη διαδηλώνεις, μην οργίζεσαι, μη φωνάζεις. Μη φτάνεις στα άκρα για να διεκδικήσεις να μη χάσεις αυτό που με το έτσι θέλω σου παίρνουν.

Με λίγα λόγια...ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΑΛΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΜΑΝΤΟ! 
ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΜΕΙΣ!

Και εδώ θυμάμαι τη ρήση από "Το πρόσωπο του τέρατος και ο φόβος μήπως το συνηθίσουμε"  του Μάνου Χατζιδάκι (σε ελεύθερη ερμηνεία): [...] Γιατί δεν είναι που σταμάτησες να φοβάσαι, αλλά γιατί συνήθισες να φοβάσαι [...]